Bij elke beslissing over erfgoed – zij het met het oog op herbestemming, voor ingrepen of voor onderhoud – is cultuurhistorisch onderzoek de basis. Afwegingen en keuzes dienen gebaseerd te zijn op kennis en onderbouwd met feitelijke gegevens. Daarbij is in Nederland de methodologie beschreven in de ‘Richtlijnen Bouwhistorisch Onderzoek en de ‘Richtlijnen Tuinhistorisch Onderzoek, een de-facto standaard. Traditioneel gezien is het resultaat van een cultuurhistorisch onderzoek een geschreven rapport, veelal in de vorm van een pdf-document. Hierin staat alle informatie die relevant is voor beslissingen over herbestemming, ingrepen of onderhoud aan het onderhavige object, inclusief waardestellingen op verschillende beschouwings- of schaalniveaus. Een dergelijk rapport kan bovendien ook dienen als referentie, achtergrondinformatie of context voor andere projecten. Om deze kennis op een waardevolle manier in te kunnen zetten, moet men het rapport echter wel kennen en de resultaten en waardestellingen ook weten te gebruiken in het ontwerp en ontwikkelproces.
Lees verder →